ತುಳು ಜಾನಪದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಡ್ ಪುರುಬಾಲೆ ಕೇನೇ ಬರ್ಪುನಂಚಿತ್ತಿನವು. ಅಂಚಾದ್ ಮಾತೃ ಬಾಸೆದ ಪಾತೆರಕತೆ, ಉಚ್ಚಾರಲು ಪನರೆಗ್ ಏತೇ ಭಂಜ ಆಂಡಲಾ ಪುರುಬಾಲೆಲೆಗ್ ಬಾಸೆನ್ ಎಲ್ಲಿಡೇ ಕಲ್ಲುನಂಚಿತ್ತಿನ ಆ ಗೇನನ್ ದೇವರ್ ಕೊರ್ತಿನ ವರಂದ್ ಪನೊಲಿ. ಬರವು ಸರವುದಾಂತಿನ ತುಳುಜನಪದರೆನ ಮೌಖಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪಂಡ ಐಸಿರಿ ಜಿಂಜಿನ ಕೊಪ್ಪರಿಗೆಲ್‌ಂದ್ ಅರ್ಥ ಮಲ್ಲೊನೊಲಿ, ಐತ ಉಪಮೆ, ರೂಪಕ, ಅಲಂಕಾರ, ಪ್ರಾಸ, ಪೊರ್ಲು, ತಿರ್ಲ್ ಇಂಚಿನ ಮೌಖಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯಡ್ ಉರ್ಕುದು ತಮೆಲೊಂದುಂಡು. ಅತ್ತಂದೆ ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಡ್ ಮಾಮಲ್ಲ ಕಾವ್ಯಲೆನ್ ಮುಡೆಪುನಂಚಿನ ವಿಷಯಲುಂಡು. ತುಳುಟು ಪಾಡ್ಡನ, ಸಂಧಿ, ಉರಲ್, ಲೇ-ಲೇ, ಓ-ಬೇಲೆ ಪದಕುಲು, ಜನಪದ ಕತೆಕುಲು, ಗಾದೆ, ಒಗಟು, ಎದುರುಕತೆ, ನುಡಿಕಟ್ಟೆ ಇತ್ತಿಲೆಕ್ಕನೇ ಪುರುಬಾಲೆಲೆನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಉಂಡು. ಉಂದು ಶಿಷ್ಟ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅತ್ಯಂದ್ ದೂರ ಮಲ್ಲರೆ ಸಾಧ್ಯ ಇಜ್ಜಿ. ಐಟ್ ದಡ್ಡ ಸಾಹಿತ್ಯದೊಟ್ಟುಗು, ಗಟ್ಟಿ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬುಲೆಚ್ಚಿಲುಂಡು. ಪುರುಬಾಲೆಲೆನ ಮನಸ್ಸಿಗ್ ಉಲ್ಲಾಸಕೊರೆಗ್, ನೀತಿಪಾಠ ತೆರಿಪಾವೆರೆಗ್, ಬಿರಸಾತಿಕೆ ಮುಡಾವೆರೆಗ್, ನೆಂಪುಶಕ್ತಿ ಒರಿಯರೆಗಾದ್, ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ್ ನಾಲಾಯಿ ಮಗಪರೆಗಾದ್, ಬಾಲುಲೆಗಾದ್ರ .. ಪೊರ್ಲುಡು ಮುಡೆಯಿನ ಜಿಂಜ ಪದಕುಲುಂಡು. ಉಂದುಲಾ ತರೆಡ್ ತರೆಕ್ ಪರತೊಂದು ಬತ್ತಿನ ಮೌಖಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯ, ಲಯ, ಗೇಯ, ರಾಗ ಉಂದು ಬಾಲುಲೆನ ಪದತ ಉಸಿಲ್, ಹೆಚ್ಚದ ಪುರುಬಾಲೆದ ಪದಕ್ಲಡ್ ಅರ್ಥ-ತರ್ಕಡ್ ಬಲಸುನ ದಿನ್ನೊ-ಬನ್ನ ಪದರಂಗೀತದ ಸಂಬಂಧ ಉಂಡು, ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಡ್ ಬಾಲುಲೆನ ಬೌಧಿಕ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಗ್ ಕಾವ್ ಕೊರ್ದು ಅಕುಲೆನ ಬಿರ್ಸಾತಿಕನ ಅರ್ಲಾವೆರೆಗ್ ಸಾಧ್ಯ ಉಂಡು. ವಾ ಸ್ಥಿತಿ ಗತಿಟ್ ಇತ್ತ್ಂಡಲಾ ಲೋಕಡ್ ಪೊಂಜೋವಾಯಿನಾಲೆಗ್ ಪೆದ್ದುನಂಚಿನ ಬೇನೆ ಒಂಜೆ, ಅಕುಲೆಗ್ ಬಾಲುಲೆಡ ಉಪ್ಪುನಂಚಿತ್ತಿನ ಮೋಕೆ ಒಂಜೇ . ಅಂಚಾದ್ ಅಕುಲು ಬಾಲೆಲೆನ್ ಮನಾವುನ ಪದತ ಸೃಷ್ಟಿ ಅಕುಲೆನ ಮೋಕೆದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಪತ್ತುನಂಚಿತ್ತಿನವು. “ಬಾಲೆದ ತರೆಟ್ ಬರೆಯಿನ ಇರೆಟ್ಸ್ ಪೂಜಿಂಡ ಮಾಜಂದ್” ಈ ಗಾದೆಡ್ ಮುಲ್ಪ ಆದಿಪ್ರಾಸ, ಅಂತ್ಯಪ್ರಾಸದ ಪೊರ್ಲುದೊಟ್ಟುಗು ಐತ ಅರ್ಥನ್ ಏತ್ ಪೊರ್ಲುಡು ವಿವರನೆ ಕೊರ್ಪುಂಡು. ಪುರುಬಾಲೆದ (ಶಿಶು ಸಾಹಿತ್ಯ) ಸಾಹಿತ್ಯಡ್ ಅರ್ಥ, ನೀತಿ, ಅತ್ತವಂದೆ ಅರ್ತಿ- ಕುಸಾಲ್‌ಡ್ ಬಂಜಾರ ತೆಲಿಪುನಂಚಿನ ಜಿಂಜ ಪಸಂಗಲುಂಡು, ಕೆಲೆವೆರೆಗ್ ಪುರುಬಾಲೆದ ಸಾಹಿತ್ಯಡ್ ದಾದ ಮಣ್ಣಂಗಟ್ಟಿಲಾ ಇಜ್ಜಿಂದ್ ಕಡೆ ಕನ್ನಡ್ ತೂವಂದೆ. ಪುರುಬಾಲೆದ ಸಾಹಿತ್ಯದ್ದಾ ಜನಮಾನಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿದ ಉಸಿಲೊಂಡು, ಅವ್ ಒಂಜಿ ಗಲ್ಲಿ ಆಂಡಲಾ ಕೇನ್ದ್ರಿನಾಕೆನ ಮೈ ಮನಸ್ಸಿನ್ ಮರ್ಲ್ ಮಲ್ಪುಂಡುಂದು ಪುನವು ಸತ್ಯದ ಪಾತೆರ. 137
