ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು

ಪುಟ:ಕಯ್ಯಾರೆರ್ನ ಕಬಿತೆಲು.pdf/೮೧

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ರ್ದ್
ಈ ಪುಟೊದ ಪರಿಶೀಲನೆ ಮಲ್ತಿಜ್ಜಿ

ತೌಳವರ ಇತಿಹಾಸ, ಇರುಳಲಿ ಮುಚ್ಚಿ ಮರೆತಿರೆ, ಬೀರಿದೆ; ಬೆಳಕನಲ್ಲಿಗೆ, ತುಳುವ ನಾಡನು ಮೆಚ್ಚಿ ಮಮತೆಯ ತೋರಿದೆ; ಮತ್ತೆ ಮರುಹುಟ್ಟಿದ್ದರೆನ್ನನು ಮರುಳಿಸೌ ನಿನ್ನಂಕಕೆ - ಎಂದು ತೌಳವ ಮಾತೆಯನು ನೀ ಬಿನ್ನವಿಸಿದೈ ಬಿಂಕದೆ. ಹೆತ್ತ ಕೊಂಕಣಿ ತಾಯಿ ನಿನ್ನನು ಇತ್ತ, ತುಳುವಷ್ಟೆಗೆ, ಹೊತ್ತು ಮೆರೆಸಿದಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಮಾತೆ ಬೆಳಕಿಗೆ ಹಬ್ಬುಗೆ! ಭಾರತಾಂಬೆಯ ಭಕ್ತಿಯೆನಿತೋ ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯನಿತ್ತಿತು; ಎಲ್ಲ ತಾಯಂದಿರೆಲ್ಲ ಹರಕೆಯು ನಿನ್ನ ಸಿರಿಮುಡಿಗೆತ್ತಿತು. ದಾಸ್ಯದೈತ್ಯನ ಮುರಿಯೆ ಬಿಡುಗಡೆ ದೇವರಿಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿದೆ; ಭರತಮಾತೆಯ ಕಂಬನಿಯ ಕಿಡಿ ನಿನ್ನ ನುಡಿಯೊಳು ನೋಡಿದೆ. ತೃಷೆಗೆ ಎರೆದಾ ನೀರು ಹಾ! ಉಪ್ಪಾದುದೆನ್ನುತ ಮರುಗಿದೆ; ರಾಹು ತೊಲಗಿಸಿ ಕೇತು ತಂದೆಯ ತಂದೆ? ಎನ್ನುತ ಕೊರಗಿದೆ. ಜೇನು ಸುರಿಯುವ ಹಾಲು ಹರಿಯುವ ನಾಡು-ಕನ್ನಡ, ಹಾಡಿದೆ; ತಾಯೆ ಬಾ ಮೊಗತೋರು, ಮಕ್ಕಳ ಹರಸು, ಎನ್ನುತ ಬೇಡಿದೆ. ಕಯ್ಯಾರರ ಕಬಿತೆಲು / 68