ಈ ಪುಟೊದ ಪರಿಶೀಲನೆ ಮಲ್ತಿಜ್ಜಿ
ಭಾರತಕೆ ದಣ್ಣಾಯಕರನಿತ್ತ ವೀರಸೂ ಅಮ್ಮೆ ಕಾವೇರಿ ಹರಸಿದ ನಾಡನು; ಕನ್ನಡದ ಕಾಶ್ಮೀರ ಕೊಡಗು ಭೂರಮೆ ಸೊಬಗು ಹಿಗ್ಗಿ ಹಾಡಿದೆ ಹುತ್ತರಿಯ ಹಾಡನು; ನೀ ಕವನ ಗಾರುಡಿಗ, ಬಾಗಿಲಿನ ಬಿಲದೊಳಿಹ ಹಾವ ತಲೆದೂಗಿಸಿದೆ ಹೂವಿನಂತೆ; ರವಿ ಮೂಡುವನು, ಚಂದ್ರ ತೇಲುವನು, ನಕ್ಷತ್ರ ಮಿನುಗುವುವು - ಕವಿ ಮಂತ್ರವಾದಿಯಂತೆ! ನಿನ್ನ ವಿಕ್ರಮ ಹಲವು, ನಿನಗೆ ಪ್ರಥಮದ ಗೆಲುವು, ಸಣ್ಣಕತೆಗಳ ಜನಕ, ಶಿಶುಗೀತೆ ತಾತ; ನೀ ಹರಟೆಮಲ್ಲ ಮಾತಿಗೆ ಮಧುವ ಲೇಪಿಸಿದೆ ಹಾಸ್ಯಪ್ರಬಂಧದಿ, ನವೋದಯದ ವಿಧಾತ. ಬಂಧು ನೀ ಬೆನಗಲಗೆ, ಸನ್ನಿತ್ರ ಮುದ್ದಣಗೆ, ಸಂಗಾತಿ ಕಾಮತಗೆ, ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿಗೆ ಗುರು; ಕಾವೇರಿಯಿಂದ ಗೋದಾವರಿಯ ವರಮಿರ್ಪ ಕನ್ನಡದ ಕುಲಕೋಟಿ ಎಲ್ಲ ನಿನ್ನವರು!
ಒಬ್ಬನೇ ಪಂಜೆ, ಒಬ್ಬ ಮುದ್ದಣ ಒಬ್ಬ ರತ್ನಾಕರಣ್ಣ; ಒಬ್ಬ ಪೈ ಮತ್ತೆ, ಇಬ್ಬರಿಲ್ಲವಂತೆ ಹೋಲ್ವರಾರು ಇವರನ್ನ?
ಬಂಜೆಯಲ್ಲ- ತುಳುತಾಯಿ ಪಡೆದಳು, ಪಂಜೆಯಂಥ ಪುತ್ರರನು; ಕಂಡರಲ್ಲ-ಪಾಲ್ಗಡಲಿನೊಡಲೊಳು, ಹರಿಯ ಹೃದಯರತ್ನವನು ಕಯ್ಯಾರೆರ ಕಬಿತೆಲು / 65
