ತುಳು ಜಾನಪದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಡ್ ಪುರುಬಾಲೆ ಜೋಕ್ಲು - ಬಾಲೆಲೆನ ಪತ್ತರೆ ಬಲ್ಲಿಗೆ, ಐಡ್‌ದ್ದ. ಪೊನ್ನು ಜೋಕ್ಲಗ್ ಅಪ್ಪೆ ಪಂಡ ದೇವರ್ಲೆಕ್ಕ, ಅಪ್ಪೆನ ಇಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗಡ್ ಸಮ. ಆಲೆನ ಕಷ್ಟ-ಸುಖ ಪನರೆಗ್ ಅಪ್ಪೆ ಪಕ್ಷುನ ತಮೆರಿ ಬೋಡೇ ಬೋಡು. ಪೊನ್ನುಬಾಲೆಲೆಗ್ ಅಪ್ಪೆನ ಊರ್‌ದ ತಾದಿಡ್ ಕಲ್- ಮುಲ್‌ಜ್ಜಿ. ದಾಸಮಿದಾತ್ ಪೊಯ್ಯ ಇಜ್ಜಿ. ದೊಂಬುದ ಚುಟಿ ಇಜ್ಜಿ. ಅಪ್ಪೆನ ಯೋಚನೆಡ್ ಭಂಜದ ತಾದಿ ನಡೆತಿನವೆ ತೆರಿಪುಜ್ಜಿ, ಅಪ್ಪೆನ ಇಲ್ಲಡ್ ತೆಲಿಗಂಜಿ ಆಂಡಲಾ.. ಬಾಲುಲೆಗ್ ಅವು ಪಂಚಭಕ್ಷ ಪರಮಾನ್ನಗೆ ಸಮ. ಅಪ್ಪೆನ ಕೈತ ನುಪ್ಪುದ ಗುಲ್ಲೆದ ರಿಚಿ ತಿಂದಿನಾಕೆಗೆ ತೆರಿವು, ರಿಚಿಡ್ ಎಚ್ಚ ಅಲೆನ ಮೋಕೆ ಉರ್ಕುದು ತಮೆಲುಂಡ್. ಏ ಇತ್ತಂಡಲಾ ಬಾಲೆಲೆಗ್ ಅಪ್ಪೆ ಇತ್ತಿಲೆಕ್ಕ ಆಪುಜ್ಜಿ, ಅಪ್ಪೆ ಇತ್ತಂಡ ತಮೆರಿ ಪುನ ಪಾತೆರ ಸತ್ಯ. ಬಂಜಿದಡಿತ ಕರ್ಲ್‌ ಅಂಗೈ ಅಗೆಲದಾತ್ ಜಾಗೆ ಕೊರ್ತಿನ ಅಪ್ಪೆಗ್ ಅಪ್ಪನೇ ಸಾಟಿ. ಸಂಸಾರೊದ ಸಾರ ಬೇನೆಲೆನ್ ದಿಂಗ್‌ ಪಾಲ್‌ಗ್ ಕಣ್ಣಾದ್, ಬೊಲ್ಪಾದ್ ತಾಂಕುವಲ್, ಅಪ್ಪೆ-ಜೋಕ್ತನ ನೆತ್ತೆರ್‌ದ ಸಂಬಂಧ ಅಂಚಿನ, ಏರ್ಲಾ ಬಿಲೆ ಕಟ್ಟಂದಿನ ಜನ್ಮ ಜನ್ಮಾಂತರೊದ ಬಂಧನ. ಪೆದ್ದನಗಿತ್ತಿನ ಬೇನೆನ್ ತುಲು ಜನಪದರೆನ ನುಡಿಕಟ್ಟಿಡ್ “ಬೆರಿಟ್ ಬರ್ಪುಂಡು ಬೆರ್ಮೆ ದೇವರೆ ಬೇನೆ, ಬಂಜಿಡ್ ಬರ್ಪುಂಡು ಬಾಲೆದ ಬೇನೆಂದ್” ಅರ್ಥ ಜಿಂಜಿನ ಸತ್ಯನ್ ಪರ್. - ಇತ್ತೆ ಅಪ್ಪೆ ಜೋಕೆನ ಸಂಬಂಧ ಪಂಡ ಜೋಕ್ಲಿನ್ ಮಲ್ಲ ಮಲ್ಪುನ ಮುಟ್ಟ ಮಾತ್ರ. ಜೋಕ್ಲಡ ಎಚ್ಚದ ದಾದಲ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಲ್ಲರೆ ಬಲ್ಲಿ. ಪಕ್ಕಿ ರೆಕ್ಕೆ ಬತ್ತಿಬೊಕ್ಕ ರಾಪುನ ಗಾದೆದಲೆಕ್ಕ. ಕೆಲವೆರ್ ಅಪ್ಪೆ-ಅಮ್ಮೆ ಮಲ್ತಿನ ತ್ಯಾಗಗ್ ನಿಕ್ಸೆಗ್ ನಿದಿರೆಬರಂದಿನ ಕರ್ಮಗ್ ಪುಟ್ಟಾಯರ್. ಪುಷ್ಪಾಯಿನ ಕರ್ಮಗ್ ನಿಕ್ಲು ತಾಂಕೊಡ್ ಪನ್ನುನ ಪಾತೆರ ಜೋಡ ರಪ್ಪ ಬರ್ಪುಂಡು, ಕಡೆಕ್ ಅಪ್ಪೆ ಅಮೈನ್ ವೃದ್ಧಾಶ್ರಮೊಗು ಪಾಡ್ ಕೈ ದೆಕ್ಕೊನುವೆರ್. ಬಾಲೆನ್ ಪೆದ್ದುನ ಪಂಡ “ಗಮೆಲುನ ತೂತಲಕ್ಕಂತೆ ಬೇನೆ, ಪೂತಲಕ್ಕಂತಿ ಬಾಲೆ”. ಇಂಚ ಒಂಜಿ ಜೀವಡ್ಸ್ ನನೊಂಜಿ ಜೀವ ಪಿದಾಯಿ ಬರೊಡಾಂಡ ಆ ಬಂಜಿನಾಲ್ ಏತ್ ಬೇನೆನ್ ದಿಂಗೊಡು. ದಿಂಗ್‌ನ ಬೇನೆ ಸಾರ್ಥಕ ಆವೊಡಾಂಡ ಪೂತಿಲೆಕ್ಕ ಇತ್ತಿನ ಬಾಲೆ! ಎಂಚಿನ ಉಪಮೆ. ಆದಿಪ್ರಾಸ, ಅಂತ್ಯಪ್ರಾಸ ಕೊರ್ತೆರ್! ಪೂ- ಪಂಡ ಪೊರ್ಲು! ತೈಪುನಲೆಕ್ಕಿತ್ತಿನ ಬೇನೆದಿಂಗುಂಡಲ, ಪುಟ್ಟಿನ ಬಾಲೆ ಪೊರ್ಲುಗಂಟ.. ಐತ ಮೋನೆ ತೂಯಿಪೆಟ್ಟಿಗೇ ಅಪ್ಪೆನ ಬೇನೆ ಬಚ್ಚೆಲ್ ಪದ್ರಾಡಾಪುಂಡು. ಉಂದು ಪ್ರಕೃತಿದ ಧರ್ಮ, ಬಾಲೆ ಪೆದ್ದುನ ಬೇನೆ ತೆರಿದಿತ್ತಂಡಲ ಅಪ್ಪೆ ಕುಡ ಕುಡ ಬಾಲೆಲೆನ್ ಪೆದುಪುನ ಮಾತ್ರ ಛೋದ್ಯ! ಸೋಜಿಗ! ಈ ಮಾತಾ ಕಾರನಗಾದ್ರ ಅಪ್ಪೆ ಪಂಡ ಬಾಲುಲೆಗ್ ಸಿರಿತುಪ್ಪೆ.
21
